Cartoons en Spotprenten
De Lage Landen kennen een aantal zeer goede tekenaars van cartoons en spotprenten. Antiqbook zette er enkele voor u op een rij.
Peter van Straaten (geboren 1935) tekent al sinds de jaren zestig voor kranten als Het Parool en bladen als Humo. Hij is ook erg bekend geworden door zijn illustraties van bundels van Simon Carmiggelt. Daarnaast heeft hij lange tijd de serie Vader en Zoon gemaakt en scheurkalenders. Hij werd meermalen onderscheiden voor zijn werk. Enkele mooie bundels van hem zijn Vader & Zoon en Uit m’n hoofd.
Stefan Verwey (geboren 1946) begon zijn tekencarrière met het maken van strips voor de schoolkrant. Al snel volgde een mooie opdracht voor de Katholieke Illustratie: het verzorgen van de strip Broeder Gosewijn. Landelijke bekendheid verwierf Verwey met zijn cartoons Dag in dag uit in de Volkskrant. Hij is nog steeds actief, onder meer voor The Spectator en HP/De Tijd. Hij maakte prachtige cartoons over boeken, onder meer gebundeld in Het boek was beter. Een andere mooie bundeling van zijn tekeningen is Niks aan de hand.
Albert Hahn (1877-1918) is misschien wel de meest bekende Nederlandse tekenaar van politieke spotprenten. Hahn was een bevlogen socialist en maakte duizenden tekeningen over de actuele politiek, waarin hij de zwakke positie van de arbeiders ten opzichte van de grootkapitalisten op prangende wijze uitbeeldde. Beroemd zijn de tekeningen van Abraham Kuyper en de spoorwegstakingen uit het begin van de twintigste eeuw. Hahn stierf jong, maar liet een indrukwekkend oeuvre na. Een goede biografie, rijk geïllustreerd met zijn prenten is Tekenen om te ontmaskeren van Koos van Weringh.
Fokke en Sukke zijn de twee vaste hoofdfiguren in de cartoons die getekend en bedacht worden door het trio John Reid, Bastiaan Geleijnse en Jean-Marc van Tol, afgekort tot RGvT. De stijl is sober, knullig haast, maar de grappen zijn vaak ijzersterk. Fokke en Sukke raakten aanvankelijk vooral bekend onder studenten, maar zijn nu al weer langere tijd succesvol met dagelijkse cartoons in het NRC Handelsblad en andere bladen. Ook zijn er al diverse bundelingen van hun tekeningen uitgegeven, waaronder Fokke & Sukke zijn weer thuis, en de reeks Het afzien van... (sinds 2000 jaarlijks verschenen).
Yrrah, ofwel Harry Lammertink (1932-1996), werd bekend in de jaren zeventig. Naar eigen zeggen putte hij zijn inspiratie uit vrouwen, een afkeer van religie, en (andere) persoonlijke frustraties. Opmerkelijk in zijn tekeningen is het laag gesitueerde perspectief. Zijn stijl is zeer herkenbaar. Enkele interessante bundelingen zijn Yrrahtioneel, Yrrah en Shockproof.
Fritz Behrendt (1925-2008) groeide op in nazi-Duitsland, waar zijn afkeer van totalitaire regimes begon. Na de oorlog begon zijn carrière als tekenaar, die al snel tot grote hoogten steeg: hij werd internationaal bekend. President Kennedy liet hem eens weten dat hij een cartoon van Behrendt over de Cubacrisis zeer had gewaardeerd. In Nederland werkte Behrendt voor onder meer De Telegraaf en Het Parool. Zijn werk is onder meer verzameld in De volgende a.u.b. en Helden en andere mensen.
Kamagurka is het pseudoniem van Luc Zeebroek (geboren 1956), een Belgische cartoonist. Nog dagelijks tekent hij voor onder meer het NRC Handelsblad. Kenmerkend aan zijn stijl is de soberheid en het absurde karakter van de figuren en de situaties. Enkele bundelingen: Kamiel Kafka’s nog niet verzamelde werk en Het boeiende leven der sukkels.
opland, ofwel Rob Wout ((1928-2001) was een zeer bekend cartoonist, vooral politiek georiënteerd. Zijn stijl is nogal druk, maar zeer treffend. Enkele bundelingen zijn Het rode boekje van wandelganger, Lessen in de-maocratie en Blablablonië.